Hallo mensen,

Maandag en dinsdag hebben wij het Nationale Park bezocht, waar we 4 jaar terug ook geweest zijn. Er vertrekken een heleboel verschillende busjes naartoe, hoe dat precies werkt begrijpen we niet echt, maar we zijn maandag om 10:00 ingestapt en naar het park gebracht. De ingang is ong. 12 km van Ushaia, over een dirtroad met veel kuilen. De toegangsprijs was aardig gestegen in 4 jaar tijd, van 20 naar 85 peso, In het park zijn we afgezet bij de Ensanada baai. Vandaar hebben we het kustpad gevolgd, ongeveer 8 km lang langs baaien en door bossen. Erg mooi allemaal en het weer werkte aardig mee, al was het nogal koud. bij de lunch hadden we gezelschap van een roofvogel die graag wilde meeëten. Eigenlijk mag je ze niet voeren, maar hij was zo bereidwillig om voor ons te poseren, dus hebben we hem beloond met een stukje brood met salami en kaas. Hij lustte het blijkbaar graag want hij bleef bij ons zitten ook al kreeg hij daarna niets meer. aan het eind van de wandeling bleek er een groot infocentrum met restaurant bijgebouwd te zijn, vorig jaar pas geopend. een stukje verderop was het cafeetje waar we vorige keer ook gezeten hebben, Het was daar in de buurt erg druk met families (het was weer een lang weekend voor de Argentijnen) die aan de barbecue zaten. het busje kwam ons keurig op tijd weer oppikken. ik vergeet bijna dat we ook de Carpintero Gigante hebben gezien, hij staat zelfs redelijk op de foto, de grote zwarte specht met een rode kop. Hij was heel ijverig aan het hakken in een boom, dus het viel niet mee om hem te kieken.

Dinsdag zijn we weer naar het park gegaan, deze keer hebben we Marcos, onze gastheer, een busje laten regelen. ze kwamen ons om 9 uur ophalen. weer naar Ensenada baai gebracht, daar moesten we wachten tot er een busje kwam om ons naar een ander punt in het park te brengen. Tot onze grote verbazing was de toegangsprijs nu ineens 60 peso en net toen ik ging betalen, hoefde dat niet meer en mochten we er gratis in. Bij het 'postkantoor aan het einde van de wereld' onze paspoorten laten afstempelen. Daarna naar het infocentrum gebracht vanwaar we zijn gaan wandelen. Er stonden 6 korte wandelingen op onze kaart die we min of meer hebben gecombineerd. De 1e begon t.o. de post van de gendarmerie, die mensen zitten daar lekker afgelegen. Ze woonden daar ook volgens ons, daar moet je tegenkunnen lijkt mij. Vooral de eerste wandeling was erg mooi, over een eilandje, langs het water, over de rotsen en door de modder, al viel dat wel mee. Weer de mooie gekleurde gansen gezien (ik vergeet iedere keer weer hoe ze heten, daarvoor moet je bij Erna zijn) en een kwak die stond te vissen. Later zijn we nog langs veenplassen en twee beverburchten gekomen. De bevers horen hier niet thuis en vormen een probleem. Ze vreten bomen aan die daardoor afsterven en zetten stukken land onder water waardoor er nog meer bomen afsterven. Men probeert er voor te zorgen dat de bevers geen nieuwe burchten maken en niet verder over Vuureiland uitzwerven. Verder zagen we o.a. nog Patagonische parkieten en een vos. en natuurlijk heel veel meeuwen en ganzen. We zijn opgehaald waar de nationale route 3, van Buenos Aires naar Ushuaia (3079 km) eindigt.

Dat was het voorlopig weer, tot na de cruise.

Heel veel groeten en prettige Sinterklaas.

Truus